عملیات تخریب ساختمان علاوه بر تولید گرد و غبار فراوان و آلوده نمودن محیط زیست نیازمند به کارگیری ماشین آلات سنگین و نیروی انسانی فراوانی می باشد. به منظور خرد کردن, تفکیک سازی, ذوب و بازیافت سازه های بتنی تخریب شده انرژی زیادی مصرف میشود. علاوه بر آن مجریان طرح در حین پروسه ی تخریب به منظور فرو نشست گرد و غبار, آب فراوانی را به روی آوارها میپاشند که با توجه به موضوع بحران آب و توصیه های اکید در مصرف این ماده ی حیاتی, مهندسین راه و ساختمان ناگزیر به یافتن روشهای نوین در حیطه ی تخریب و بازیافت آوارهای ساختمانی هستند. با استفاده از تکنولوژیهای جدید, فرآیند تخریب ساختمانها سریعتر صورت میگیرد و انرژی کمتری صرف تخریب و بازیافت سازه های ساختمانی میشود.

ربات های بازیافت بتن ( ربات های بتن خوار)

با طراحی و ساخت رباتهای بازیافت بتن, بشر گام موثری در جهت پیشرفت صنعت ساخت و ساز و صرفه جویی در مصرف آب برداشته است. ربات های بازیافت بتن بعد از قرار گرفتن در ساختمان شروع به اسکن نمودن محیط پیرامون خود کرده و مسیری را که در حین عملیات تخریب قرار است در آن کار کنند را تعیین میکنند. این رباتها با استفاده از سیستم فشار آب قوی (جت های آبی پرفشار), فرایند تخریب سطح بتن را آغاز نموده و سپس مخلوط سیمان و آب را مانند جارو برقی به داخل میکشند و سپس تفکیک میکنند. بعد از این مرحله دوغاب سیمان فیلتر شده به واحد بسته بندی فرستاده میشود, سپس مصالح تفکیک شده در کیسه های بزرگ بسته بندی شده, برچسب زده میشود و به نزدیکترین ایستگاه بتن پیش ساخته هدایت میشود. واحد بسته بندی با قدرت برق و مکش جاروبرقی مانند مجهز شده است و دینام های توربینی که در مسیر مکش هوا قرار دارند چند درصد از برق مورد نیاز ربات را تامین میکنند. آب استفاده شده در این فرآیند نیز به دستگاه برمیگردد. بعد از عملیات تخریب هیچ ماده ای جز میلگرد باقی نمی ماند که آن نیز از سیمان, غبار و زنگ پاک شده و برای برش و بازیافت آماده میشود. با تخریب بتن توسط رباتهای بتن خوار هر ذره از ساختمان تخریب شده برای ساخت سازه های جدید ساختمانی قابل استفاده خواهد بود.

منبع: ساختمانچی